وبلاگ یه مامان برقی

 از نوشتن مقاله و سابمیتش سه روز می گذره، چن روزی خیلی تحت فشار بودم برای نوشتنش، ولی بعد که تموم شد الان سه روز و دارم به بطالت می گذرونم. یک یا حتی دو روز رو به خودم حق می دم برای استراحت. ولی دیگه زیاد شد. باید کار بعدی رو شرو کنم تا از این بلا تکلیفی دربیام. دیشب با پسرم حرف زدم. کارم درست نیست. ولی واقعا دلم می خواست از حال و روزش خبر داشته باشم. نمی دونم وسط حرف زدن باهاش اشکم گاهی میومد. قلب مرکز احساسات آدماست. من اینو دقیقا حس می کنم. شاید ما اصلا برای زندگی به درد هم نخوریم ولی من خیلی دوسش دارم. بازم می دونم که این دوس داشتن زمانی بیشتر شد که باهاش حر وبلاگ یه مامان برقی...